1 van de belangrijkste dingen in mijn leven zijn paarden. Sinds ik mij kan heugen ben ik gek van paarden en volgens mijn ouders ben ik inderdaad al paardengek sinds ik “pa, pa” kan zeggen. En dat was dan niet vanwege the best man in my life; papa, nee ik had het dan over Paarden!
Als we een stukje gingen fietsen of wandelen en we kwamen paarden tegen, moesten en zouden we daar stoppen want ik moest de paardjes zien en aaien.
Als Sinterklaas het land weer inkwam ging ik natuurlijk naar de intocht. Maar als ik dan “het paard van Sinterklaas” zag staan ging al mijn aandacht daar naar toe!
M’n alleer eerste paardrijles kreeg ik cadeau van mijn Oom&Tante, nu zo’n 14 jaar geleden denk ik. Ik was toen zo’n 4 jaar oud.
Daarna heb ik een keer op het paard van een ver familie lid gezeten/gereden tijdens een vakantie. Hier zijn we nog keer naar terug gegaan, ik was al iets ouder en zij had een nieuw paard, Survivor was zijn naam, en een shetlander Lonneke.
linksboven: 1e les. middenboven: paard van familie lid. Rechtsboven: op het paard van sinterklaas
linksonder: Lonneke. Middenonder: Survior. Rechtsonder: Op Chelle vlak voor en buitenrit van 2 uur
Daar was dus het begin van mijn “paardengeschiedenis”
Toen ik 6 jaar was mocht ik dan ein-de-lijk op paardrijden, maar op voorwaarde dat ik mijn b-diploma zou halen, wat uiteraard lukte. En in Februari was het dan zo ver, nu bijna 12 jaar geleden, kreeg ik mijn eerste echte rijles bij manege Bruin (www.manegebruin.nl) op Gemmy.
Kleine Carlijn&Gemmy
Zo’n 10 jaar heb ik op verschillende manege pony’s gereden, altijd wel een favoriet, wat dus begon bij Gemmy, gevolgd door Chico en later door Cherry.
Sinds eind 2008 begon ik de pony’s in te ruilen voor paarden. En sinds begin 2010 rijd ik echt voor vast op paarden in de les.
ik op verschillende pony’s & paarden.
Van alle manege paarden & pony’s is er 1 echt heel belangrijk voor mij geweest, en dat is Cherry.
Nadat Chico weg was ging ik op Cherry rijden, en was ik 1 klap verkocht! Dit was mijn paardje, noujaa van de manege natuurlijk, maar vanaf dat moment reed ik iedere week op haar. En voor mijn gevoel kon ik alles met der, vooruit achteruit, zijwaarts. naar buiten en springen. Zo’n 5 jaar heb ik van het rijden met haar genoten. Totdat ze halverwege 2008 kreupel werd, dit kwam niet meer goed en op 18-12-2008 is ze ingeslapen samen met stalmaatje Nikita. Kapot was ik er van……. Lieverd ik mis je nog steeds!
Na Cherry besloot ik eigenlijk meteen dat ik dit verdriet en de pijn niet nog een keer wilde mee maken. Want ja je kan je echt wel hechten aan een manege pony/paard. Maar dat zou ik nooooit meer doen.
Helaas… ik verloor m’n hart wederom aan een manege paard. Dit is Duke, hoewel Cherry niet te vervangen is, kwam Duke toch behoorlijk in de buurt. En vond ik dus een nieuw paard om op te rijden. En ja eigenlijk vanaf dat punt ben ik overgestapt op paarden.
Aantal foto’s van Carlijn&Duke eind 2009/begin 2010
Waarschijnlijk heb ik weer met pech m’n hart verloren want ook deze grote vriendin wil nog wel eens kreupel zijn. Maar goed we zien wel hoe het loopt!
Op dit moment rijd ik in de les dus op verschillende manege paarden (aangezien Duke nu dus ook kreupel is), wat mij opzich ook goed bevalt, je leert toch wel van die afwisseling.
Voor nu laat ik het even hierbij. Dit is hoe het voor mij allemaal begon en mijn verhaal op de manege, binnekort nog een stukje over paarden die ik verzorg/ verzorgd heb etc.!
Xxxkus Carlijn
Carlijn Online 
Pingback: Ik&paarden; deel 2: Verzorg/bijrijdpaarden « Carlijn Online