Tegenslagen & Geluk afdwingen

Ik ben gezond, heb een leuke familie en geweldige vrienden ook gaat het dit jaar qua cijfers een stuk beter op school.  Ik heb dus een prima leventje. Toch heb ook ik last van “tegenslagen”.

In de vorige 2 jaar, zo ongeveer 5 á 6 crematies gehad, 2 van personen uit de familie, en een aantal van mensen die verder van mij af stonden.
Nu heb ik al een jaar geen crematie meer hoeven te bezoeken, maar nu zijn de tegenslagen toch wel heel persoonlijk.
In mei 2010 zakte ik, geheel onverwacht, voor mijn Havo. Het gehele jaar bleef ik onwijs positief, en riep ik zo hard mogelijk dat ik het wel zou halen, want hoe moeilijk kon het ten slotte zijn?!
Het jaar over doen leek in de zomer een vooruitzicht waarin het jaar gemakkelijk zou zijn en zo voorbij zou gaan. Toch ben ik ook daar weer flink met m’n neus op de feiten gedrukt. Zo’n jaar overdoen kan je niet alleen, dus je afsluiten voor nieuwe mensen is niet slim, en het feit dat je alles al gehad hebt betekent niet dat je alles ook al/nog kent, anders was je de eerste keer wel geslaagd.

Een ander examen waar ik zo ondertussen ook bijna van ga rond rennen, gillend met m’n hand in m’n haren is Theorie examen voor de personen auto. De eerste keer ging ik er heel negatief heen, en wist ik na vraag 1 al dat ik gezakt was, onmogelijk om het dan al te bepalen, maar de kans dat het dan nog goed gaat is natuurlijk nul! Die dag was ik voor mijn gevoel van een berg af geduwd, en weer in het diepe dal terug gevallen, waar ik in was beland na het zakken van mijn havo. Toch wist ik daar weer uit naar boven te klimmen
De 2e keer ging ik er vol positiviteit heen, bleef zelfs positief terwijl 2 andere zenuwachtig en negatief waren en ook tijdens en na het examen had ik er alle vertrouwen in…. tot de uitslag bleek, wederom gezakt. Die dag bleef ik sterk, ging werken en faked a smile. Totdat ik ’s avonds een gesprek had met mijn vader, toen brak ik. Hij zei dat ik het echt wel zou redden. Dat vertrouwen was bij mij totaal weg….

M’n vader noemt dit soort voorvallen; Groot worden! Andere voorbeelden van uitspraken van hem zijn; Ik heb liever dat je het 20 keer fout doet en er iets van leert! of;  Liever rustig aan goed, dan snel en fout.
Ik noem dat soort voorvallen, ofwel tegenslagen liever; Zwaar balen!

Die tegenslagen van de laatste tijd schoppen flinke deuken in mijn zelfvertrouwen. Want wat als positief ergens heen gaat al niet meer werkt, wat is dan de oplossing?! Ik was toch goed voorbereid voor m’n theorie examen?! Waarom lukt het dan niet. Heeft het dan nog wel zin om door te gaan?! Zal het ooit wel lukken. Een hoop vragen waardoor je flink aan jezelf kan gaan twijfelen.
Op dat soort momenten zie ik mijn glas toch echt als halfleeg in plaats van half vol!

Toch heeft die paps van mij eigenlijk wel gelijk, soms is het goed om ergens de tijd voor te nemen, ten slotte zal de tijd het leren toch?! Zelfs als positief denken de ene keer niet lukt, moet je niet opgeven en jezelf in een dal gooien. Iemand die een god gelooft zou zeggen: God zou het zo gewild hebben. Ik geloof niet in God, dus ik zeg; Alles heeft blijkbaar een reden. Hoewel ik het er niet altijd mee eens ben dat iedere reden goed is, zal ik van deze tegenslagen wel iets leren.
Mijn paps gaat me door m’n theorie examen heen slepen, zijn onverslaanbare positiviteit zal mij er weer bovenop krijgen. Ik ga knallen om mijn tegenslagen tegen te gaan. 

 

Ik wacht niet op het geluk, ik ga mijn eigen geluk afdwingen!

 

Excuses voor dit rommelige stuk tekst, waar je als onbekende misschien geen logica zal kunnen vinden, maar dit is mijn online plekje, mijn online uitlaatklep 😉
Trouwens tijdens het schrijven hiervan ben ik een stuk vrolijker geworden, door het van me afschrijven en een leuk onverwacht kort gesprek op msn!

goodnight! xxxkusss Carlijn (i’m smiling again, hihi)